CUM'A (Cuma):
Müslümanlar için
haftanın kutsal, mubarek / bereketli ve en faziletli günü.
Bu gün’ün gecesi yapılan
ibadetin sevabının katlandığı duaların kabul edildiği bir gecedir. Bu gün
kensin bilinmeyen bir saat’te yapılan dua geri çevrilmez. Bu gün ölen için
affedilme söz konusudur –ki belli şartlar vardır-. Bu gün öğle namazı yerine
Cuma namazı kılınır. Bu gün’e denk geldiği zaman hac ‘ekber’ olur, bayram’ın
fazileti artar. Ve burada bahsetmesi uzayacak bir çok şey... Bu bilgiler ve
fazlası için ilgili hadislere bakın.
CUMA GÜNÜ’NÜN İSMİ:
Türkçede
"cuma" diye kullandığımız bu kelimenin meşhur olan zabtı
"Cumu’a” şeklinde mim harfinin
zammesi iledir. Mimin fethası ile "cume'a", kesresi ile
"cumia" ve sükûnu ile "cum'a" şeklinde de zabtedenler
olmuştur.
Haftanın bu gününe cuma
isminin veriliş sebebi hakkında değişik görüşler vardır:
1. Bu günde Hz. Adem'in
su'dan ve çamurdan olan hilkati cem edilmiştir. Bu yüzden bu ismi almıştır.
2. Yeryüzüne
indirildikten sonra Hz. Adem'le Hz. Havva bu günde birbirlerini bulmuşlardır.
3. Ensâr, Es'ad b.
Zürâre ile bugünde bir araya gelmiş, Es'ad onlara iki rek'at namaz
kıldırmıştır. Bugün daha önce "Arûbe" diye adlandırırlarken bu
toplantıdan sonra ona cuma ismini vermişlerdir.
4. Kureyş,
Daru'n-Nedve'de bugün toplandıkları için bu isim verilmiştir.
5. Ka'b b. Lüey bugün
kavmi ile bir araya gelir, onlara nasihat eder ve Hareme hürmet etmelerini
emrederdi. Oradan bir Nebi geleceğini de bildirirdi.
6. Müslümanlar bugün bir
araya toplanıp namaz kıldıkları için cuma günü denilmiştir. İbn Hazm doğru
görüşün bu olması gerektiğini, çünkü bu ismin İslami olduğunu, daha önceleri
arapların bugüne Arûbe dediklerini söyler.
Bu görüşlerin hangisini
alırsak alalım, hepsinde toplanma mânâsı vardır. Çünkü "cumua"
kelimesi toplamak manasına gelen "cem" kökünden türemiştir.
Cum'a Gecesi:
Perşembe'yi Cuma'ya
bağlayan gece.
Allahu teala Cuma
gecesinde bütün müslümanları mağfiret eder, günahlarını bağışlar. (Hadîs-i
şerîf-Ebû Ya'la)
Cuma gecesi ve günü bana
çok salevat okuyunuz. (Hadîs-i şerîf-Gunyet-üt-Talibîn)
Cuma gecesi, Cuma gününe
tabidir. (Abdülkadir-i Geylanî)